گزارشگران: باز هم اعدام و جنایتی انباشته بر جنایات دیگر
خبر اعدام دو زندانی سیاسی بار دیگر بازتاب یافت و شاهدیم که جمهوری اسلامی با زندانیان سیاسی و آزادگان در ستیزی بی پایان است. اینبار اما به شکلی ناگهانی و در بی اعتنائی مطلق به اعتراضات جامعه ایرانیان و نهادهای حقوق بشری بین المللی حکم اعدام علی صارمی و علی اکبر سیادت را به اجرا گذاشتند. حاکمان با این اقدام ضد بشری نشان دادند که پتاسیل دست بردن به هر جنایت دیگر را با ابعاد وسیعتر دارند و هم از اینروست که اپوزیسیون جمهوری اسلامی میبایستی هشیار باشد. هشیاری از آنرو که بتواند جنایت را پیش از وقوع جلوگیرد و با اراده ای همگانی در برابر رژیم و دستگاه قضائی خون ریزش بایستد.
اراده جمعی را جایگزین واکنش های وسیع اما پراکنده نماید و کنش را جایگزین آن نماید. اگرچه راهی سخت و دشوار و طولانی برای همبستگی عمومی در این عرصه متصور است اما بازگوئی آن قطعا نادرست نیست. اعدام های اخیر شاید تلنگری دیگر بر تمایل نهادهای سیاسی و حقوق بشری است که کماکان در تشتت و پراکندگی به تلاشهای خود ادامه میدهند.
برای آنان که از نزدیک با اعدام های گسترده دهه شصت آشنائی دارند این واقعه در زندان اوین, یادآور دوران سیاه آن ایام است و میتواند آغازی بر حرکتهای گسترده و هماهنگ این طیف گسترده علیه زندان, شکنجه و اعدام توسط جمهوری اسلامی باشد
اعدام وحشیانه علی صارمی و علی اکبر سیادت را محکوم میکنیم.
گزارشگران
28.12.2010
ارسال به شبکه های اجتماعی
