هیزمِ آتش مباش!

به حرمتِ فرزندانِ زندانی وُ آزار دیده وُ کُشته شدۀ ایرانزمین؛رأی به جانی وُ دجال مَده؛که در شبکلاهِ شعبده؛جز مضحکۀ حراج وُ خراجِ جانِ تو نیست

رأیِ تو تأییدِ ستمگر بُوَد
زنگِ نگونساریِ اخگر بُوَد
هموطن ایرانِ تو افسرده است
گریۀ او بر تو نه مظهر بُوَد!
پرپر وُ پژمرده امیدِ وطن
چهرۀ آیینه مُکَدَّر بُوَد
هموطنا!هیزمِ آتش مباش
قامتِ تو قامتِ تُندَر بُوَد
کاغذ وُ انگشتِ تو خونین زِ رأی
مُهر تو بر ظلمتِ محضر بُوَد
گشته سیه لشکرِ شیخ خبیث!
چاکرِ او نوکرِ او کَر بُوَد
کرده بَزَک آن بُزَکِ مذهبش
خسته وُ فرسوده وُ لاغر بُوَد
شعبدۀ عقرب وُ چنگالِ مرگ
شیخ چه باشد به یقین شر بُوَد
حوصله وُ صبرِ تو سر می رسد!؟
این نمدِ دین زِ سرت سَر بُوَد
قاطرِ خاطر همه نطقِ غریب
عاریتی باشد وُ عرعر بُوَد
زار به بازار وُ ضریر(1)آمده
شیخِ مزور زِ پیِ زر بُوَد
مَصلحتش اسلحۀ دینِ او
مصلحتِ دین همه سنگر بُوَد
کِشتی بشکسته به گِل اندرست
حاجتِ جاحی همه لنگر بُوَد
قائدِ این غایِلِۀ بس غریب
کیسه کِشِ دوزخِ محشر بُوَد
هر که کُنَد خدمت او خائنست
دشمنِ آزادی وُ نوکر بُوَد
او خطرِ خفته وُ اندر خفا
مسخره بر خانه مُسَخّر بُوَد
غارت وُ یغما وُ دروغ افکنی
زیرِ سرِ رهبرِ عنبر بُوَد
قدمتِ قیلولۀ این قائدک
حلقۀ عقلی که به چنبر بُوَد
علمِ تو بیکارگی وُ سِفلگی
چرخِ چراغت زِ چه پنجر بُوَد!
فسق وُ فجورست وُ فسادِ مُدام
جنسِ لجن زاده مُنَور بُوَد!
دفترِ تاریخِ تو جز نفرت ست!
نفرتِ تو بر سر وُ افسر(2) بُوَد
سارقِ عقلِ تو که قلابی ست
هادیِ این مضحکه رهبر بُوَد
از چه سبب رأی به جاهل دهی
دانشِ تو برگِ چغندر بُوَد!
غافلی از آفت وُ این فتنه ها
بندیِ قلاده تکاور بُوَد!
دستۀ ساتور وُ تبر هان مباش
مرگِ ستمگر همه داور بود
آنکه سیه روی وُ مصیبت خرست
بر سپهِ خصمِ وطن در بُوَد
ساقیِ افسون وُ ستم پَروَرست
در کفِ خصم آمده ساغر بُوَد
عبرتِ تاریخیِ تو کُو،کجاست؟
معرفتت آخور وُ منبر بُوَد!
زنده بگورانِ وطن مردم اند
شیخ برین مسلک وُ باور بُوَد
آخورِ آخوند وُ تو آخر کَهی!
جُل به تنت جامۀ استر بُوَد
گورکنِ شادی وُ عشق وُ نشاط
شیخک وُ آن خِرقه وُ خنجر بُوَد
جاهل اجاق آوَرَد وُ چَه بُوَد
باورِ تو اندک وُ ابتر بُوَد؟
الحذر از آذرِ کوبنده باش
آتشِ خشم آید وُ دیگر بُوَد
سیل وُ تگرگ آید وُ ویران کُنَد
لانۀ پوشالِ تو ششدر(3)بُوَد...
هموطنا!دشمنِ تو رأیِ تو
رأی به دشمن نه مُیَسَّر بُوَد
همچو خِرَد اخترِ فرخنده باش
در سخنت سُرخیِ آذر بُوَد
ایکه سلحشورِ شعوری بتاب
خانه به خُنیا وُ دلاور بُوَد
رَستن ازین حیله وُ دامِ عیان
بر تنِ اندیشه چو شهپَر بُوَد
ـــــــــــــــــــــــــ
1-ضَریر=نابینا.2-افسر=تاج وُ دیهیم.3-ششدر=بسته بودنِ راهِ خروج و نجات.
چهارشنبه 13 تیرماه 1403///3 ماه ژوییه 2024