دریافتی: به آیندگان شعری از برتولت برشت!

آهای آیندگان، شما که از دل طوفانی بیرون می­جهید

که مارا بلعیده است

وقتی از ضعف­های ما حرف می­زنید

یادتان باشد

که از زمانه سخت ما هم چیزی بگوئید

بیاد آوررید که بیش از کفش­هایمان

کشور عوض کردیم

ومیدانهای جنگ طبقاتی را با یاس

پشت سر گذاشتیم

آنجا که ستم بود واعتراض نبود

این را خوب می­دانیم

حتی نفرت از حقارت نیز

آدم را سنگدل می­کند

آخ، ما که خواستیم زمین را

برای مهربانی مهیا کنیم

خود نتوانستیم مهربان باشیم

اما شما وقتی به روزی رسیدید

که انسان یاور انسان بود

در باره ما با رافت داوری کنید!

.........................................................................................................................

شعری از خیام

یک چند  بکودکی به استاد شدیم    یک چند به استادی خود شاد شدیم

پایان سخن شنو که مارا چه رسد   از خاک درآمدیم و بر خاک شدیم

..........................................................        .........................................................

زنده آنهایند که پیکار می­کنند، آنانکه جان وتنشان از عزمی راسخ آکنده است

آنها از شیب تند سرنوشت بالا می­روند ، آنها که اندیشمند به سوی هدفی عالی راه می­سپارند

و روز وشب در خیال خویش یا وظیفه­ای مفدس دارند یا عشقی بزرگ!

                                                                                                ویکتورهوگو

........................................................................................................................