ما شفا خواهیم یافت
دردها و رنجهامان پایان میپذیرند
آرامش خواهد آمد
آرام آرام
در غروبی گرم
از شاخههای سبز سنگین
فرو خواهد ریخت
اندکی بیش دوام آرید
بیرونِ در،
مرگ نه
که زندگی در انتظار ماست
بیرونِ در
جهانی پرشور نشسته
ما نه لیموییم
نه شمع
نه درخت افرا؛
ما مردمیم
میدانیم چگونه امید را با دارو
درهم بیامیزیم
چگونه بهپا خیزیم
زندگی کنیم
و باز بیابیم
طعم نمک خاک و آفتاب را...
ناظم حکمت