كودكانى كه بايد شادترين لحظات را داشته باشند هر لحظه با ترس از دست دادن پدر, مادر, خواهر يا برادر زندگى ميكنند. چشمان زيبايشان به جاى ديدن گلهاى بهارى و زيباييهاى زندگى , صحنه هاى جدايى در سالن هاى ملاقات زندان و چشمان اشكبار بزرگسالان را ميبيند. به جاى در آغوش گرفتن پدر و مادر زندانيش تنها بايد به لمس شيشه اى كه مابين او و پدر و مادر ش در سالن ملاقات قرار دارد اكتفا كند. فشارى كه روى اين كودكان است, جنايت عليه بي دفاعترين انسانها ست, جنايت عليه بشريت است.
بياييد در سى خرداد ١٣۹٢ برابر با بيستم ژوئن ٢٠١٣ صداى كودكان زندانيان سياسي باشيم. اين كودكان شايسته بيشترين حمايتها هستند.
شيوا محبوبى - سخنگوى كميته مبارزه براى آزادى زندانيان سياسي در ايران
٣٠ مارس ٢٠١٣ برابر با نهم فروردين ماه ١٣۹٢
اطلاعيه ها: