جنگ داخلی در سودان: خودکشی زنان برای نجات از تجاوز!، باکی دِوریم کایا و لوئیز لیندِن، ترجمه
منبع
جنگ داخلی در سودان: خودکشی زنان برای نجات از تجاوز!ـ
این مقاله توسط باکی دِوریم کایا و لوئیز لیندِن نوشته شده و در سایت طبقه علیه طبقه در ۳۰ اکتبر ۲۰۲۴ انتشار یافته است.
ترجمه از میلا مسافر
بیش از ۱۰۰ زن د ر سودان در یک روز بطور جمعی به زندگی خویش پایان دادند تا قربانی خشونت جنسی در جزیرا نشوند. صدور اسلحه اما آتش این جنگ داخلی را شعله ور می سازد.ـ
در چند روز گذشته یک اعدام جمعی در سودان اتفاق افتاد. نیروهای شبه نظامی موسوم به پشتیبانی سریع تنها در یک روز، ۵۰۰ مرد را از خانه های خویش در روستای جزیرا بیرون کشیده و آنها در ملا عام اعدام کردند. بعد از این حادثه ۱۳۰ زن در یک اقدام مشابه به زندگی خویش برای نجات از تجاوز پایان دادند. یک زن سودانی در یک ویدئو از واقعه جزیرا پرده برداشت که در رسانه های آلمان هیچگونه انعکاسی نیافت.ـ
اکنون در سودان چه خبر است؟
سودان از آوریل سال گذشته در آتش یک جنگ ویرانگر می سوزد که بین نیروهای مسلح ارتش و نیروهای شبه نظامی موسوم به پشتیبانی سریع در جریان است که تا کنون هزاران کشته -که بیشتر شان زن هستند- و میلیونها آواره بر جای گذاشته است. جنگِ قدرت در سودان پس از یک دوره صلح ناپایدار آغاز شد که بنا بود این دو نیروی متخاصم را در ارتش دولتی سودان ادغام کند. تنش های بین ژنرال عبدالفتاخ البرهان، فرمانده ارتش دولتی سودان و محمد حمدان داگالو، فرمانده نیروهای پشتیبانی سریع، زمانی بالا گرفت که اختلاف بر سر کنترل مناطق مرکزیِ دافور و خارطوم پیش آمد.ـ
برهان و داگالو مشترکا در سرکوب سازماندهی جمعی مردمی متحد شده بودند که موجب سرنگونی دیکتاتورِ سودان، عمر البشیر در سال ۲۰۱۹ شده بود. اعتراضات ادامه دار و گسترده در سودان توسط کارگران، دانشجویان و کمیته های محلات و زنان که پیشتاز این مبارزات بودند، سازماندهی شده بود.ـ
پس از سرنگونی دیکتاتوری البشیر، یک دولت موقت از احزابِ لیبرال تشکیل شد که در عمل نشان داد قادر به تحقق مطالبات آزادیخواهانه، اجتماعی و فمینیستی معترضین نیست. اشتباه اصلی این بود که ساختار ارتش دست نخورده باقی مانده و انحصار سلاح، معاملات استراتژیک و تعیین سیاست های بین المللی، در اختیار ارتش قرار گرفت. این واقعیت نمود خویش را در شکل کودتای خونین سال ۲۰۲۱ نشان داد که مشترکا توسط ارتش و نیروهای پشتیبانی سریع صورت گرفت که باقی بخش مردمی دولت موقت و کمیته های خود گردان را نابود کرد.ـ
هیچ اختلاف سیاسی اساسی ای بین برهان و داگالو وجود ندارد و هر دو در پی ایجاد یک حکومت خودکامه هستند تا با فروش منابع زیرزمینی سودان به سرمایه داران خارجی، ثروت بیشتر بیاندوزند. اختلاف آنان بر سر رهبری چنین رژیمی و دست یابی به معاملات کلان است. این جنگِ قدرتِ ارتجاعی به قیمت جان کارگران، اقشار فقیر و جوانان و به ویژه زنان است که در جنگ های داخلی در وضعیت اسفباری قرار گرفته اند.ـ
فرمانده نیروهای مسلح ارتش با بمباران های وسیع توسط جت های جنگنده و پهبادهای جنگی خود، سربازان نیروی متخاصم و غیر نظامیان را بقتل می رساند. از طرف دیگر سربازان واحدهای زمینی نیروهای پشتیبانی سریع، غیرنظامیان و بیش از همه زنان را به گروگان می گیرند. آنها قربانیان خود را مورد شکنجه و تجاوز قرار داده و آنها را می کشند. قتل عام بومیان ماسالی توسط نیروهای پشتیبانی سریع در منطقه دارفور، شکل نسل کشی بخود گرفته است.ـ
بمب های ارتش و تانگ های دو طرف قسمت اعظم شهرهای خارطوم و البشیر در دارفور را بکلی تخریب و غیرقابل سکونت ساخته اند. بیش از ۱۱ میلیون انسان آواره شده اند که از این منطقه جنگی نیستند زیرا دو نیروی متخاصم مرزها و راه های کمک رسانی را مسدود ساخته و این دو شهر را تحت کنترل دارند. صدها چادر آوارگان از گزند حملات دو طرف مصون نبوده و درست مانند سایر قسمت های شهرها با خاک یکسان می شوند.ـ
شیوع وبا و قحطی
بیش از دو سوم بیمارستان ها تعطیل یا بشدت تخریب شده اند که سیستم درمان را تقریبا فلج ساخته است. کمبود مواد اولیه زندگی مانند آب، برق وجود دارد و مراکز درمانی و نیروهای امداد هدفمند مورد حمله قرار دارند. در دارفور، وبا بطور گسترده شیوع یافته که بعلت فقدان امکانات پزشکی قابل کنترل نبوده و میتواند سه میلیون کودک را به کام مرگ بفرستد.ـ
همزمان بزرگترین قحطی جهان در سودان حاکم است. به دلیل جنگ و بیرون راندن کشاورزان و مراکز روستائی، کشاورزی بشدت محدود شده است. زمین ها را دیگر نمیتوان کشت کرد و چارپایان یا توسط این دو نیروی متخاصم به غنیمت گرفته شده و یا نابود می شوند . قیمت مواد غذائی بشدت بالا رفته و برای بسیاری کلا غیرقابل پرداخت می باشد. در حال حاضر بیش از ۲۵ میلیون انسان در خطر گرسنگی قرار دارند که تقریبا ۴ میلیون آن را نوزادان و کودکان خردسال تشکیل می دهند که سوتغذیه داشته و در خطر مرگ قرار دارند.ـ
صدور اسلحه آتش این جنگ داخلی را شعله ور تر می سازد.ـ
طرفین جنگ علیرغم شرایط فاجعه بار انسانی از همه سوی جهان اسلحه دریافت می دارند و به لحاظ نظامی حمایت می شوند. نیروهای پشتیبانی سریع از روسیه و چین سلاح می گیرند و ارتش سودان بیش از همه از ترکیه سلاح دریافت می دارد که در سال های اخیر تلاش دارد خود را در ردیف یکی از مهمترین صادرکنندگان سلاح قرار دهد.ـ
عربستان سعودی هم همزمان به ارتش سلاح و مهمات ارسال می کند که معامله سودآوری برای ثروتمند ترین کشور جنوب غربی آسیا می باشد. عربستان سعودی از ژانویه ۲۰۲۴، بعد از اینکه روابط خود را با اسرائیل عادی ساخت از آلمان سلاح دریافت می کند . خود اسرائیل هم از آلمان سلاح دریافت می دارد تا به نسل کشی اش در غزه ادامه دهد.ـ
اما حمایت روسیه نه تنها با ارسال سلاح بلکه با حمایت نظامی هم همراه است. „واحدهای آفریقا“ ی روسیه، همان واحد مزدوران واگنر تا نوامبر ۲۰۲۳ به عنوان نمایندگان رسمی وزارت دفاع روسیه، نیروهای مسلح ارتش سودان را تقویت می کرد و بدین ترتیب در فلاکت مردم سودان نقش داشت. ماموریت اصلی آنها محافظت از معادن طلا، اورانیوم و الماس بود تا معاملات پر سود برای شرکت های روسی فراهم شود.ـ
جنگ های شما به معنای مرگ ماست
بدین گونه سودان به صحنه معاملات جهانی سلاح به قیمت زندگی انسانها تبدیل شده است. نظامیان جهان از جنگ قدرت بین ارتش و نیروهای پشتیبانی سریع برای گسترش نفوذ خویش استفاده می کنند. معادن سودان برای منافع اقتصادی عربستان، چین، روسیه و ترکیه بسیار ارشمند است. این منافع بیش از همه برای چین و روسیه اهمیت دارد تا قدرت اقتصادی خویش را در مقابل ایالات متحده آمریکا و اروپا افزایش دهند. اتحادیه اروپا هم در به قدرت رسیدن ارتش در سودان نقش داشت و در چارچوب برنامه خارطوم به نیروهای شبه نظامی هم کمک کرد تا با نظامی کردن مرزهای داخلی آفریقا، مانع براه افتادن پناهندگان شود.ـ
این جنگ هم مانند همه جنگ های دیگر کنونی نمی تواند تا زمانی که قدرت های نظامی سرمایه داری مستقیم یا غیر مستقیم در آن دست دارند، به راحتی پایان یابد. امروز بیش از هر زمان دیگری ضرورت سازماندهی علیه امپریالیسم، نظامیگری و جنگ افروزی وجود دارد.ـ
برای خاتمه دادن به جنگ ارتجاعی سودان نباید امیدی به دخالت های „انساندوستانه“ سربازان سازمان ملل متحد داشت که هدف وجودی آنان گسترش کنترل امپریالیستی بر آن کشور است. بجای آن باید با تجربیات سازماندهی توده ای و پروسه انقلابی در سال ۲۰۱۹ پیوند خورد. در این امر مسئله کلیدی که باید آموخته باشیم این است که انقلاب به دلیل درهم شکسته نشدن قدرت ارتش و پذیرش رهبری احزاب لیبرال بورژوائی توسط کمیته های انقلاب بجای تقویت نیروی انقلابی خود شکست خورد. سازماندهی جهانی و اعتصابات همزمان برای افشا و طرد دولتهای مختلف سرمایه داری که از ارتش یا نیروهای پشتیبانی سریع سیاسی و مالی حمایت میکنند، ضروری است.ـ
ما به عنوان نیروهای انقلابی بین المللی یک برنامه مشخص داریم و آن مخالفت با جنگ افروزی است! فرقی نمی کند که این جنگ قدرت بین کدام یک از فراکسیون های ارتجاعی نظامی یا مداخلات ناتو یا حمایت های پوتین باشد زیرا این جنگ آنهاست که به قیمت جان ما تمام می شود. زنده باد همبستگی بین المللی و آزادی مردم غیر نظامی سودان!ـ
ـ ۲ نوامبر ۲۰۲۴
منبع
