پوپولیسم بجای نیولبیرالیسم - برگردان

آیا تعرفه های ترامپ نیولبیرا لیسم اقتصادی را از بین برد؟

پاتریک وینتور سردبیر دیپلماتیک روزنامه گاردین

ترجمه : ک -الوند

اتخاذ سیاست تعرفه ها  نه تنها به اعتبار سیاسی ترامپ، بلکه به جهانی شدن به عنوان یک سیستم، لطمات جدی وارد شده است

شنبه 12 آوریل 2025 ساعت 06:00 BST در آغاز این هفته ی عصبانست، دولت انگلیس جهانی شدن را نه تنها مرده بلکه یک شکست اعلام کرد. اکنون، تنها پنج روز پس از معامله، کالبد شکافی گفتگوی تعرقه خا بین دولتها  با ترامپ هنوز در جریان است، اما قربانی ممکن است پوپولیسم اقتصادی باشد که توسط وال استریت،  در قلعه جهانی شدن اسیر شده است. روز به اصطلاح آزادی دونالد ترامپ ممکن است در واقع روز مقبره ضد جهانی‌گرایان باشد.

 دستیاران ترامپ در تلاش برای انکار حتی یک عقب‌نشینی تاکتیکی، اصرار دارند که هدف کاخ سفید تضعیف جهانی‌گرایی یا حتی محافظت از اقتصاد ایالات متحده با تعرفه‌ها نبوده، بلکه در عوض وارد مذاکره برای کاهش تعرفه‌ها در سراسر جهان و مجازات چین بوده است.

همانطور که در داستان‌های جلدی پیش می‌رود، به سختی قابل اعتماد است، تا حدی به این دلیل که ترامپ بارها از تعرفه‌ها به عنوان اقدامی برای افزایش درآمد اقتصاد کلان یا وسیله‌ای برای تقویت تولیدات ایالات متحده تمجید کرده است.

واقعیت این است که وقتی با تلاشی برای بازسازی یک شبه سیستم تجارت جهانی یا آنچه که وزیر خزانه داری سابق بریتانیا جیم اونیل به عنوان «مأموریت کامل کامیکاز» توصیف می کند، بازارها شورش کردند. اما عقب نشینی ناشی از فروش اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده تنها جزئی بوده است و تعرفه ها در سطح جهانی 10 درصد تعیین شده است، به جز بخش هایی از تجارت با مکزیک و کانادا. دونالد ترامپ تصمیم خود مبنی بر توقف تعرفه های آمریکا به مدت 90 روز را توضیح می دهد

ویدئو در همین حال، اختلافات تجاری همه جانبه واشنگتن با چین، طبق گفته آزمایشگاه بودجه ییل، همچنان میانگین نرخ موثر تعرفه را 27 درصد باقی می گذارد.

 در میان هرج و مرج، آسیب بلندمدت قابل توجهی نه تنها به اعتبار سیاسی ترامپ، بلکه به انعطاف پذیری جهانی شدن به عنوان یک سیستم وارد شده است.

 اعتماد، قوانین توافق شده و درجه ای از ثبات سیاسی زیربنای جهانی شدن هستند. آنها پیش نیاز خطوط عرضه تجاری تخصصی و بسیار گسترده در سراسر مرزهای سیاسی برای عملکرد هستند. به هر حال، جهانی‌سازی فقط به تجارت کالا یا بازارهای آزاد مربوط نمی‌شود، بلکه مجموعه‌ای از ایده‌ها و نهادهای به هم پیوسته است که زیربنای خلق ثروت است که از پایان جنگ جهانی دوم بر تفکر سیاسی مسلط بوده است.

نخست وزیر بریتانیا، کیر استارمر، تنها در این استدلال که روز آزادی ترامپ و پیامدهای آن پایان یک دوره است، نبود.

مارک کارنی، نخست وزیر کانادا و رئیس سابق بانک انگلستان، در هشداری که حتی پس از عقب نشینی ترامپ نیز صادق است، گفت: «اقتصاد جهانی امروز اساساً با دیروز تفاوت دارد.

دوره 80 ساله ای که ایالات متحده ردای رهبری اقتصاد جهانی را در آغوش گرفت، زمانی که اتحادهایی را که ریشه در اعتماد و احترام متقابل ایجاد کرد و از مبادله رایگان کالاها و خدمات حمایت کرد، به پایان رسیده است.

 به طور خلاصه، این یک مرحله نیست، اما جنگ تجاری با چین حل شده است. میراث روز آزادی برای نسل ها باقی خواهد ماند. پل کروگمن، اقتصاددان برنده جایزه نوبل، تا حد زیادی موافق بود که ایالات متحده مرتکب عملی برای کناره گیری از سلطنت شده است. او نوشت: «قوانین حاکم بر تعرفه‌ها و فرآیند مذاکره که این تعرفه‌ها را در طول زمان کاهش داد، ناشی از قانون موافقت‌نامه‌های تجاری متقابل بود که روزولت در سال 1934 ابداع کرد... این در واقع یکی از بزرگترین دستاوردهای سیاست آمریکا بود.

دونالد ترامپ همه آن را به آتش کشید. زمانی که مردی که به رهبری کشوری که جهانی‌سازی را ابداع کرده است، رد جهانی‌گرایی را در هسته ایدئولوژیک خود قرار می‌دهد، حتی اگر این امر به معنای بیگانه‌کردن نزدیک‌ترین متحدان ایالات متحده باشد، یک تجدید نظم اساسی در حال انجام است.

 مشکل اصلی این است که ترامپ 78 ساله هیچ نشانه ای از مایل به درس گرفتن از این شکست نشان نداده است. در سپتامبر 1987 او 95000 دلار برای انتشار «نامه سرگشاده به مردم آمریکا» در سه روزنامه هزینه کرد. او نوشت: «سال‌هاست که ژاپن و سایر کشورهای ثروتمند از آمریکا سوء استفاده می‌کنند. زمان آن فرا رسیده است که با وادار کردن ژاپن و دیگرانی که توانایی پرداخت آن را دارند، به کسری بودجه خود پایان دهیم.» در حالی که ممکن است هدف او از ژاپن به چین تغییر کرده باشد، حس کینه و خیانت ترامپ، همراه با بیزاری از کسری تجاری، هرگز او را رها نکرده است. انتخاب او در سال 2016، در کنار برگزیت، صرفاً به او نشان داد که چگونه پیامش طنین انداز شده است. در انصاف ترامپ، تجزیه و تحلیل نشان داد که حوزه‌های رای‌دهی ایالات متحده با صنایع آسیب‌پذیر در برابر واردات چینی، تمایل دارند نمایندگانی با مواضع قطبی‌تر انتخاب کنند. این رای به او مأموریت داد تا به آنچه او به عنوان قتل عام ایالات متحده در "کارخانه های زنگ زده، پراکنده مانند سنگ قبر در سراسر کشور ما" توصیف کرد، پایان دهد. بسیاری در تشکیلات داووس اذعان داشتند که او چیزی را دیده است که آنها ندیده اند - جهانی گرایی بسیاری را پشت سر گذاشته است حتی  در کشورهای فقیر

پاتریک وینتور ادیتور صاسی روزنامه گاردین است