سیمرغِ سَحَر

سیمرغِ سَحَر سر زد عشق آمد وُ بر در زد

گفتا بگشا در را کین غصه دگر پَر زد

بگذر تو زِ تنهایی تو عاشق وُ شیدایی

عشق آتشِ سیال است آغازِ تو زیبایی

شاد از نَفَس ات گُلشن خاموشیِ تو دشمن

میراثِ سخن در دل زان گشته دلت روشن

تو باغِ پُر از خنده شادی وُ درخشنده

تو چشمۀ سرشاری زیباییِ زیبنده

گلها همه بشکفته بُستان سخنی گفته:

بیداری اش افسونست این عاشقِ ناخفته

پاییز وُ زمستان رفت آن سردیِ دستان رفت

شد موسمِ سرمستان دیوِ دی وُ دیوان رفت

تزویر چو زنجیرست بر خانه که نخجیرست

آزاده به تکفیرست روزش همه شبگیرست

زندانِ زمان بشکن این بندِ گران بشکن

جز عشق به آزادی هر حدس وُ گمان بشکن

اکنون که رسَد یارت آن مونس وُ دلدارت

با دیدۀ دل بنگر عشق آمده غمخوارت

ای عزلتِ بی همتا بال وُ پَرِ جان بگشا

عاشق شو وُ شیدا شو خورشیدِ دلت پیدا

نوروزِ تو شد آغاز پیروزیِ تو پرواز

سیمرغ وُ قفس! هرگز آوازی وُ پُر اعجاز

سه شنبه 26 فروردین ماه 1404///15 آوریل 2025