روی دوام آتش‌بس ایران و اسرائیل حساب نکنید. چیزی که نتانیاهو واقعاً می‌خواهد یک جنگ ابدی است. برگردان
سیمون تیسدال
Simon Tisdel
روزنامه: گاردین
برگردان : ک الوند
مانند پوتین، نخست‌وزیر اسرائیل نیز ادامه تخریب را فرصتی برای افزایش حمایت و عقب زدن دشمنانش می‌داند.
جنگ تمام شده است! اما اینطور نیست، نه به این زودی. آتش‌بس شفاهی توافق‌شده ایران و اسرائیل می‌تواند هر لحظه تکه‌تکه شود. یک رژیم مذهبی متجاوز هنوز در تهران قدرت را در دست دارد. همین امر در مورد اسراییل نیز صادق است. در واشنگتن، رئیس‌جمهوری که حماقتش تنها با غرورش برابری می‌کند، درباره صلح یاوه‌گویی می‌کند، اما پیرمردهای عصبانی مسئول هیچ چیز یاد نگرفته‌اند. در همین حال، صدها غیرنظامی کشته شده‌اند، هزاران نفر زخمی شده‌اند و هزاران نفر ترور شده‌اند. جنگ تمام شده است! اما فقط ساده‌لوحان معتقدند که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و جنگ‌طلب اصلی، دیگر نمی‌جنگند حتی اگر دونالد ترامپ درست گفته باشد و تأسیسات هسته‌ای ایران «نابود» شده یا («به شدت آسیب دیده» دقیق‌تر به نظر می‌رسد)، دانش هسته‌ای و ذخایر اورانیوم غنی‌شده دست‌نیافتنی آن نابود نشده است.
با اولین نشانه، واقعی یا خیالی، از بازسازی سایت های غنی سازی ، نتانیاهو و نزدیکانش مطمئناً دوباره حمله خواهند کرد.
ترامپ هفته‌ی گذشته انها را از حمله دوباره منع کرد. اما این مردی که می‌تواند قبل از اینکه حتی صبحانه بخورد، سه بار نظرش را عوض کند. چه کسی واقعاً باور دارد که نتانیاهو به راحتی از تسلط بر حریم هوایی ایران که نیروهایش با سهولت غیرمنتظره‌ای ایجاد کرده‌اند، دست بکشد؟ بعید است که او بتواند در برابر وسوسه‌ی هدف قرار دادن دوباره‌ی ایران مقاومت کند،
اگر حملات تازه از نظر سیاسی سودمند باشند. طبق گزارش‌ها، نتانیاهو اکنون در حال سبک سنگین کردن احتمال انتخابات زودهنگام است. شاید او امیدوار است که سوءاستفاده‌هایش در مورد ایران، شکست‌های ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و رها کردن گروگان‌های تحت اسارت حماس را پنهان کند. در اینجا یک الگو وجود دارد. از ماه مارس، زمانی که او به طور یکجانبه آتش‌بس غزه را نقض کرد، نتانیاهو به دنبال ملحق کردن این سرزمین به خاک اسراییل بوده است. غیرنظامیان فلسطینی در جنایات مکرر ارتش اسرائیل و شهرک‌نشینان در اطراف مراکز غذایی غزه و در شهرهای کرانه باختری به ضرب گلوله کشته شده‌اند.
در مکان‌هایی مانند رفح، تقریباً هر روز یکشنبه خونین اتفاق می‌افتد. در لبنان و سوریه، اسرائیل با مصونیت از مجازات بمب پرتاب کرده است. آسیاب نظامی نتانیاهو هرگز متوقف نمی‌شود. چرا تصور کنیم که او با ایران رفتاری متفاوت خواهد داشت؟ اکثر مردم از "جنگ‌های ابدی" که نمونه بارز آن درگیری‌های غم‌انگیز و چند ساله غرب در افغانستان و عراق است، ابراز تاسف می‌کنند. نتانیاهو اینطور نیست. صلح دشمن اوست. جنگ ابدی او را در قدرت، در کانون توجه و دور از زندان نگه می‌دارد. مانند ولادیمیر پوتین، او ادامه جنگ را فرصتی برای افزایش حمایت داخلی و دور زدن مخالفان خود می‌بیند. خشونت بی‌پایان دولتی برای دموکراسی، قانونی بودن و حکومتداری خوب کشنده است (و در این مورد، آمریکایی‌ها نیز باید نگران باشند: ریاست جمهوری ترامپ در مسیر مشابهی قرار دارد، با این تفاوت که جنگ ابدی او علیه "دشمن داخلی" است). علیرغم درخواست ویدیویی نتانیاهو از مردم ایران که آنها را به «ایستادگی» در برابر یک «رژیم شیطانی و سرکوبگر» تشویق می‌کرد، او اهمیت کمی به آزادی آنها می‌دهد. آنچه او می‌خواهد همان چیزی است که قدرت‌های امپریالیستی همیشه می‌خواهند: یک کشور دائماً ضعیف، تقسیم‌شده و تحقیرشده که هیچ چالشی برای منافع استراتژیک اسرائیل ایجاد نمی‌کند و می‌تواند به دلخواه مجازات شود. با کنترل آسمان ایران و دنبال کردن حملات سایبری پنهانی، خرابکاری و ترور، اسرائیل می‌تواند تضمین کند که ایران ضعیف‌شده برای مدت نامحدودی تحت کنترل است - یا حداقل نتانیاهو ممکن است اینطور محاسبه کند. جنگ موقتا در ایران موقتا تمام شده است اما در تهران ادامه دارد.
علی خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب، که از صحبت‌های مربوط به تغییر رژیم و کشتن متحدان برجسته توسط اسرائیل به وحشت افتاده است، از پناهگاه خود بیرون آمده تا جنگ دیگری را علیه مردم خود آغاز کند. صدها نفر در یک سرکوب امنیتی دستگیر شده‌اند. افراد مظنون به جاسوسی اعدام شده‌اند. برای زنده ماندن، ملاها اکنون ممکن است کاری را انجام دهند که قبلاً هرگز انجام نداده‌اند: مخفیانه برای ساخت سلاح هسته‌ای مسابقه دهند یا یکی را از کره شمالی به صورت آماده خریداری کنند. در حقیقت، رژیم نفرت‌انگیز ایران حتی به سقوط نزدیک هم نشد. اگر نگوییم هیچ، بمب‌های اسرائیل حمایت عمومی و احساسات میهن‌پرستانه را برانگیخت. ایران بر اساس یک دروغ مورد حمله قرار گرفت (نه اطلاعات آمریکا و نه سازمان ملل ادعای نتانیاهو مبنی بر عنی سازی جهت ساخت بمب اتمی را تأیید نکردند) و دولت‌های اروپایی بمباران را محکوم نکردند. این حقایق فقط بی‌اعتمادی به غرب را تشدید می‌کند. ایران خواهان رفع تحریم‌های آمریکا است و ممکن است با مذاکره در مورد این موضوع موافقت کند، اما نه فعالیت‌های هسته‌ای آینده خود را. این کشور همکاری با بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را به حالت تعلیق درآورده است. تهران با رد مهار اسرائیل، ممکن است به مرور زمان درگیری نامتقارن را از سر بگیرد و جنگ‌های نیابتی منطقه‌ای را احیا کند. جنگ برای ترامپ نیز تمام نشده است (هرچند، او ممکن است فکر کند که با توهم جایزه صلح نوبل فریب خورده است). او، مانند اوکراین و غزه، نشان داده است که مداخلات عجولانه، بدون فکر و ناآگاهانه‌اش فقط جهان را خطرناک‌تر می‌کند. نتایاهو در صورت شعله‌ورکردن دوباره جنگ، حمایت ایالات متحده را دشوارتر خواهد کرد
حمله مخفیانه او به ایران، یادآور پرل هاربر، است