ین روزهاتنها اواژهای که میتواند وضعیت برخی از شهروندان راتوصیف کند؛ آوارگیست. افرادی که ناگهان آتش جنگ بر سرشان فروریخت و خانه به «آوار خاکستر و سنگ» تبدیل شد به سالها تلاش و زحمت و لحظههای عشق و امیدشان.
آنها که در جریان ۱۲روز حمله اسرائیل،زندگیشان بصورت کامل از بین رفت، امروز از بیمها و امیدهایشان میگویند چه آنها که عزیزانی را از دست دادهاند و چه آنها که فقط متحمل خسارات مالی شدهاند. «ماحصل سالها تلاش آنها ویران شده و این روزها تمام زندگیشان محدود شده به یک اتاق در هتلی که برای اسکان موقت در نظر گرفتهاند». آنهانمیدانند بعد از پایان مهلت اسکان باید چه کنند ودر هیاهوی گرانیها و درآمدهای نهچندان زیاد چگونه جبران کنند
اطلاعرسانی ضعیف است.
آنان نمیدانند برای پیگیری خساراتشان باید به کدام سازمان مراجعه کنند وچگونه تشکیل پرونده دهند. در این بین مستأجران مانند همیشه وضعیت بدتری دارند؛هم اموالشان را از دست دادهاند و هم جایی برای رفتن و ماندن ندارند. با این حال به آنها گفته شده که در اولویت نیستند. آنطورکه اعلام شده قرار است اول میزان خسارات واردشده ارزیابی شود و بعد خسارات مالکان پرداخت گردد. تکلیف مستأجران اما مشخص نیست. برخی صاحبخانهها سریع برای بازپسدادن مبلغ ودیعه خانه به مستأجر اعلام آمادگی کردهاند اما برخی دیگر از عهده تأمین و بازگرداندن پول پیش مستأجر برنمیآیند. تا کی؟ مشخص نیست. در این بین مأموران ارزیابی و بازپرداخت خسارت فراموش کردهاند که برخلاف مالکان، مستأجرها جایی برای اقامت ندارند.
بعد از اسکان موقت چه کنم؟
محسن غلامی هنرمند و یکی از افرادی است که منزلش در سیدخندان مورد اصابت قرارگرفته و ۳۱ واحد دیگر اطراف در ساختمان مذکور کاملا ویران شده، او میگوید: «در آستانه آتشبس قرار داشتیم که خانه استیجاریام در آخرین حمله اسرائیل ویران شد. بیشتر همسایهها در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستانها بستری هستند و حال و روز خوبی ندارند. در کنار منزل، اموالمان هم نابود شد». «وقتی به سمت خانه آمدم متوجه فاجعه شدم. البته ساختمانی که پشت آپارتمان ما قرار داشت و یک خوابگاه دخترانه بود هم مورد اصابت قرار گرفت». این هنرمند حالا در ۵۰ سالگی ناگهان با از دست رفتن تمام زندگیاش مواجه شده است.
قرارداد اجاره خانهاش شش ماه دیگر تمام میشود. ۴۰۰ میلیون تومان بابت پول پیش پرداخت کرده، صاحبخانه میگوید پول را برمیگرداند اما برای اجاره منزل جدید باید مبلغ پول پیش خانه را افزایش دهد، اما آمادگی چنین کاری را ندارد. حدود ۸۰۰ میلیون تومان هم ارزش لوازم داخل منزل بود که همگی تبدیل به خاک شد.
آنها در هتلی زندگی میکنند که برایشان در نظر گرفتهاند: «ظاهرا حداقل تا دو هفته میتوانند در این هتل بمانند اما بعدش مشخص نیست.
"اما ناگهان با شرایطی مواجه شدهام که برای آن آمادگی نداشتم. احساس هولناکی است که ناگهان دار و ندارت که حاصل سالها تلاش و زحمت توست ویران شده و همه زندگیات به یک اتاق در هتلی محدود شود.
گروهی هم از بنیاد مسکن استان آذربایجان شرقی به تهران آمدهاند تا نسبت به ارزیابی خسارات وارده اقدام کنند. آنطورکه شنیدهام قرار است دولت برای پرداخت خسارات مصوبهای داشته باشد و ما امیدوار به تصویب و اجرای مصوبهایم. ای کاش دولت وامی را هم برای مستأجران در نظر بگیرد تا بتوانیم روی پول پیش خانه بگذاریم و جایی را اجاره کنیم».
مستأجران سهمی ندارند
«محمد موسوی» جوان ۳۱ سالهای است که به دنبال حملات اسرائیل پدر و مادر و خواهر و همچنین تعداد زیادی از همسایههایش را از دست داده است. محمد لحظه اصابت موشک، در خانه نبود و به این ترتیب، تنها بازمانده خانواده است که همه داشتههایش را از دست داد: «خانه ما یک واحد استیجاری درسهروردی بود و درست در کنار ساختمان ما یک ارگانی قرار داشت. موشک به آپارتمان ما اصابت کرد. از ساختمان ما تعداد زیادی جانشان را از دست دادهاند. مبلغ پول پیش خانه ما حدود یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان بود. من با صاحبخانه صحبت کردم. او میگوید برای بازگرداندن پول پیش باید به تهران بیاید و وضعیت را بررسی کند.تاکنون هیچ ارگان و سازمانی برای ارزیابی خسارات وارده تماس نگرفته و برای تشکیل پرونده مشاورهای به او داده نشده است: «من به نیروی انتظامی مراجعه و شکایتی راتنظیم کردهام. به سازمان مدیریت بحران هم رفتم گفتند تمهیدات درنظرگرفته تنهامربوط به صاحبخانههاست نه مستأجرها.ماوسایل زندگیمان ازبین رفته،نمیدانم کجاباید پیگیری کنم.برای هیچ سازمانی مشخص نیست چه کسی باید پاسخگوی ما باشد».
به کجا مراجعه کنم؟
علیخانی،صاحبخانه محمد ساکن شمال است. او قصددارد برای ارزیابی خسارات وارده به تهران بیاید اما نمیداند به کجا، اطلاعرسانیها شفاف ودقیق نیست...
شادی ملکی، روزنامه شرق