تحولات بزرگ سیاسی وجایگاه چپ پاسیو و ژورنالیست!

جنگ ارتجاعی 12روزه تروریسم اسلام سیاسی جمهوری اسلامی باتروریسم دولتی آمریکاواسراییل ودرپی آتش بس موقت وشکننده به دنبال اتفاقات یک ماه اخیردوباره بسیاری ازچالشهاومباحث وبایدها ونبایدهای نیروهای چپ وراست رابهجلوصحنه رانده است.اینجا بحث ماحول کلیه نیروهای مدعی چپ وکمونیست درایران است.ازجریانات حاشیه ای وسرگردان چپ ملی مذهبی اردوگاهی سابق توده ای اکثریتی تاانواع شاخه های فدایی وراه کارگری وتاانواع محافل چنده نفره مدعیان کمونیسم کارگری.وضعیت انفجاری جامعه ایران،وضعیت انقلابی حاکم برجامعه ایران پسازخیزش زن،زندگی،آزادی درشهریور1401وسرکوب خونین آن وخیزشهای قبل آن،فقروفلاکت وبحران لاعلاجی که درهمه عرصه های معیشتی برزندگی دها میلیون خانواده های کارگری ودیگرهمه بخشها واقشارجامعه حاکم است.بحران آب وبرق ومنابع انرژی و آب وهواونفس کشیدن،سرکوب وسانسوروجنایات حکومت فاشیستی اسلامی،ناتوانی وازهم گسیختگی بیسابقه حکومت اسلامی هم دراداره ومدیریت زندگی جامعه وهم درزمینه سرکوب وحفظ اتوریته حاکمیتی خود،نفرت وخشم عمومی جامعه ازحکومت به آخرخط رسیده اسلامی بمثابه بانی وباعث همه مشکلات زندگی وجامعه،شکست نظامی فاحش تروریسم اسلام سیاسی درجنگ 12روزه ازاسراییل وامریکا،فروپاشی ونابودی نفوذواقتدارپوشالی حکومت اسلامی و مزدوران نیابتی اش درمنطقه خاورمیانه،انزواوتحریم اقتصادی حکومت نامتعارف اسلامی دردنیای انتگره سیادت سرمایه جهانی،فسادورانت ودزدی وبیکفایتی باندهای مافیای حکومت اسلامی و...اشتهاوخواست سرمایه داری جهانی عمدتا به زعامت امریکا وغرب درایجادوترسیم تصویروسیمای جدیدی ازخاورمیانه وبسیاری عوامل وفاکتورهای دورونزدیکی که بشدت ادامه کاری حاکمیت دربحران وفروپاشیده اسلامی رابامشکل بسیارجدی مواجه نموده است.بی تعارف وبی کم وکاست،حکومت جنایتکاراسلامی چه بخواهدوچه نخواهد به پایان کارخودرسیده است.سرنگونی وسقوط حکومت ازسالها پیش کلید خورده است.پروسه وپازل سقوط حکومت اسلامی اکنون دیگرباگذشت هرروزهم سرعت بیشتری میگیردوهم تکمیل ترمیشود.تماهی شواهدوقراین حاکی ازپایان یک دوره وپیدایش وزایش روزها وگشایش افق هاودوران دیگری برای جامعه ایرانی است.آنچه محتمل است وقریب به یقین اکنون دوراه پیش پای جامعه قرارگرفته است.یاسناریوی سیاه،یاسناریوی سفید.زندگی وتغییرات وتلاطمات آن چه خوب چه بد،چه مثبت چه منفی واینکه به کدامین مجراومسیرهایی خواهدرفت درخیال ومبتنی برتصورذهنی انسانها نیست.این مهم نیست که من وشمادردنیای توهم ودونکیشوت خودچقدرانسانهاومحافل خیرخواهی برای طبقه کارگرو...هستیم یانه،واقعیتهای زندگی،منافع واختلافات طبقاتی سردومحکم ،بی رحم وخشن،واقعی وکنکرت هریک به نوبه خودمسیرو ادامه زندگی جامعه راتعیین می نمایند.درشرایط پرالتهاب کنونی اگرتروریسم حکومت اسلامی وتروریسم دولتی غرب نتوانند به بالانس وتوافقات موردنظرخودبرسنداحتمال جنگ مجدد واجرای سناریوی سیاه وسرنگونی حکومت اسلامی وجایگزینی آن ازبالا،سقوط وفروپاشی وازبین رفتن شیرازه زندگی وشریانهای اجتماعی وسرکوب وفقروفرارومهاجرت ومرگ و...همه اینهابه جامعه تحمیل خواهد شدو...ویا نه اگرتروریستهای اسلامی ودولتی غربی به توافق دست یابند تلاش ومساعی همه این باندها ونیروهای ضد جامعه معطوف خواهد بود به تلاش برای حفظ وبقاواستحاله وادامه کاری حکومت اسلامی.البته هرچند این میتواندخواستگاه ومدنظرمشترک هردوجبهه تروریسم اسلام سیاسی ودولتی غرب باشد،اما به خودی خوداین همه ماجرانخواهد بود.آن فاکتوراصلی دیگری که بطورواقعی حضورووجوددارد یک جامعه 90میلیونی عاصی وبه جان آمده ازفقروفلاکت وسرکوب وسانسورو...است.جامعه وخصوصا طبقه کارگران وزحمتکشانی که حتی درفقدان وجودیک حزب کمونیستی وکارگری آگاه،جدی ومسئول و...اما توانسته است در46سال گذشته بامبارزات خود،با طی مسیرهای آزمایش وخطا،با شکستهایش با پیشرویهایش و...اما همچنان به پیش وروبه جلوزندگی ومنافع طبقاتی خویش رامی جویدومی خواهد.این جبش عظیم اجتماعی که بشدت تشنه صلح وآزادی وبرابری ورفاه وحرمت وامنیت انسان است،اما همچنان با همه دستاوردهایش باهمه کاستی هاوکمبودهایش قطعا روبه جلوو درحال پیشروی است.این جنبش با گذشت هرروزازابعاد گسترده تروعمق بیشتری برخوردار میشود.درنتیجه این جنبش بزرگ اجتماعی درصورت عدم اجرای سناریو سیاه ازجانب تروریستها وگانگسترها وراهزنان بین المللی با قدرت وصلابت میرود بسوی انقلاب عظیم اجتماعی که هم اکنون جامعه آبستن آن است وبرچیدن بساط ننگ وکثافت حکومت اسلامی سرمایه داران وبرپایی یک انقلاب اجتماعی شکوهمندازپایین،به اراده ودست کارگران،به نیروی همه زحمتکشان آحادجامعه.همه اینهابه جای خود محفوظ،این جنبش اما ضعفهاوپاشنه آشیل خودرانیزدارد.اما جایگاه همه محافل واحزاب مدعی چپ و کمونیست درکجای این نقشه قرارمیگیرد.منظورم ازچپ همه محافل وجریانات فی الحال موجود است.از توده ای اکثریتی ها وراه کارگر وشاخه های سرگردان فدایی تا مدعیان ومحافل کمونیسم کارگری.اگربیتعارف،بی رودربایستی و سرراست بگوییم همه اینها درسیرتحوالات یادشده فوق و...نقش وجایگاه واقعی وپراتیکالی نخواهند داشت چون عمدتادرجامعه ومسیرتحولات آن حضوری ندارند.چپ وکمونیسمی که درطی 46 سال نتوانسته است تعدادی حتی بسیاراندک وانگشت شمارومحدود اما واقعی شبکه های اجتماعی تشکل وسازمانیابی رادرداخل کشور،درکارخانه ها و مراکزصنعتی ومحیط کاروزیست توده هابوجود بیاورد.چپی که ازهیچ گونه ارتباط وسوخت وسازونقشی درجنبشهای داخل جامعه برخوردارنیست.چپی که ازتلفیق کارعلنی ومخفی فقط شعارش راآموخته است درحرف،چپی که هزاران فرسنگ هم ازحقایق عینی مبارزه درجامعه وهم ازلحاظ درک نظری وفکری ضرورتهای مبارزه طبقاتی باجنبش فاصله واختلاف دارد،چپی که درطی همه این سالها کارش فرصت سوزی،اتلاف وقت وتکراروتکرارروشهای بیهوده وعبث بوده است.چپی که دلخوشیش آویختن مدال های غیرواقعی درمحافل چند نفره وادعاهای غیرمارکسیستی وغیرواقعی است.چپی که امروزبخشی ازآن براثرسرعت حوادث سرگیجه گرفته محافلی ازآن محورمقاومتی شده ومحافلی دیگربه بساط جنگ وموشک وبمب های کشتارجمعی تروریستهای امریکایی واسراییلی دخیل بسته اند.ویابرخی دیگران که دربهترین حالت ژورنالیسمی پاسیووبی عمل ومحافلی که دردوران سپری شده با خاطرات نوستالیژیک خود سرگردانند.چپی که حتی به دلیل همه محدودیتها ونارکاآمدیهایش نیروهای طبقاتی دیگرآنها رادرحد گروه فشارهم به رسمیت نمی شناسند.چپی که همیشه نظاره گر،دنباله روودرحواشی خیزشها ومبارزات سیاسی دراین 46سال بوده است .نه نقشی،نه جایگاهی،نه مدیریتی براوضاع.اگردرسالهای 57 و 58محافل فدایی وچپ درترکمن صحرابابرپایی وسازماندهی شوراهای دهقانی بطورواقعی  پرچم مبارزه انقلابی رابرافراشتند،اگردرسالهای 57 وچند سال بعد آن پرچم سرخ وسرخطواصولی وواقعی پیکارعظیم پارتیزانها ورزمندگان کومه له کمونیست با سازماندهی و با سلاح و جانفشانی پرچم انقلاب وسوسیالیسم رابرافراشت،آری این جنبشها هنوز الهام بخش وآموزنده اند،هنوززنده اند وبایدآموختشان و...متاسفانه دریکماه اخیرچپ پاسیوومنزوی موجود حتی نتوانست درخارج کشوربا حضورخود،با کمپینها وتجمعات و...خود درمقابل لابی ها وطویله های حکومت اسلامی ودرمقابل دفاترومجامع دروغین حقوق بشری بین المللی پرچم صلح وآزادی وبرابری ومظلومیت کارگران وزحمتکشان ایران رابرافرازدو...باشروع جنگ برخی ازاین محافل باعجله ودستپاچگی جلسه گرفتند اقدام به برگزاری نشست های اظطراری دفتر سیاسی وکمیته مرکزی نمودند ازحزب توده تا دیگران و...اقدامی ناکاروعبث درتکراربیهوده همان راه های رفته تاکنونی وبی نتیجه 46 سال گذشته!من ازچپی می گویم که با ادعای پوچ وخودفریبی همه کژی ها،کاستی ها،ضعف ها وناتوانی وسترونی خویش راناشی ازفضای سرکوب وزندان واعدام حکومت میداند.این عذری بدترازگناه است.به زعم همه این دوستان ومحافل باید صبورانه درانتظارنشست تاشایدآفتاب بیایدودریک روزآفتابی بدون سرکوب تا سازمانیابی کنیم،تامبارزه کنیم تافلان کنیم و...ادعای پوچ وطنزخنده داریست.اگرسوسیال دموکراتهای روس موفق شدند پیروزی اکتبررا به ثمربرسانند این پیروزی شگرف ملهم ازحقانیت واصولیت سیاسی،اراده وپراتیک مبارزه ونیروی عظیم سوسیال دموکراتهادرسازماندهی خلاق انقلاب بطورکنکرت وواقعی بود.حزبی که نشریات وادبیاتش با همه محدودیتهای آن دورانی به سرعت برق و باد درترانزیت وارسال شبانه روزی بود بسوی دورافتاده ترین مراکزکارگری روسیه،حزبی که نشریات وادبیاتش درهمه جای روسیه تزاری درچاپخانه های زیرزمینی ومخفی مدام درحال انتشاروتکثیروبازتکثیربودوپخش و...حزبی که اعضا،فعالین وکادرهایش درمیان کارگران ودرهمه جا حضوراسازمانده وسازمانگربودند.حزبی که رهبرانش،رهبران خستگی ناپذیرحرفه ای مبارزه طبقاتی بودند،حزبی که اعضا ورهبرانش خطر میکردند،زندان وتبعید ومهاجرت وپای چوبه های دارمی رفتند باجسارت،باشهامت،باامید،حزبی که رهبرانش انجام وظیفه اداری نمی کردندبرایشان بازنشستگی وتعطیلات آخرهفته ولاف زنی و...دون شان یک مبارزکمونیست بود.حزبی به وسعت روسیه تزاری،حزبی که هم بدرستی خودش وهم کارگران راسازمان داد.حزبی ازجنس سازمان وشورا،ازجنس انقلاب وبرای کسب قدرت سیاسی کارگران،حزب لنین،حزب اکتبر،حزب پیروزی و...اینها را ازآن روی می گویم که گذشته نگذشته است.آموزش ها وتجاربش تا همیشه می توانددرپیکارورزم طبقاتی پرچم کارگران وکمونیستهاباشد.شرایط جامعه ایران بسیارحساس است صحنه ها بسرعت عوض خواهندشد.دول معظم سرمایه داری،سرمایه داران وجنایتکاران بااجراوطرح انواع سناریوسیاه وسفید (رژیم چینج وانقلاب مخملی )با شعارملی ووحدت ودموکراسی و...میزنند وبه یغما خواهند بردهرآنچه راکه نام و نشانی ازانقلاب ودستاوردهایش است .چپ بشدت ناآماده،چپی که هنرش سازماندهی واشتهایش کسب قدرت سیاسی نبوده ونیست نمی تواند.چپ پاسیووژورنالیست و...دراین میانه میدان جدال طبقاتی  جایگاه،نقش وهژمونی ای نخواهدداشت.مارکس درنقدبرنامه گوتانوشت:یک قدم واقعی برای یک جنبش،بیش ازده ها برنامه است.

زنده بادانقلاب کارگری

کامران پایدار

20/4/1404