راست غیرکارگری مانعی درمقابل ماکسیمالیزم ورادیکالیسم طبقه کارگر!

اکنون پس از47 سال حاکمیت جمهوری اسلامی،درپی ناکارآمدی اسلام سیاسی درحاکمیتی نامتعارف ومنزوی ازدایره مناسبات سرمایه جهانی به وضعیت بسیاربحرانی کنونی باانواع بحرانها وبن بست های معیشتی،فرهنگی،اقتصادی،سیاسی،زیست محیطی طبیعی وآب وهواییرسیده ایم.مشکلات ومعضلاتی هردم فزاینده وروبه گسترش.ازسال 96 به این سوبعلت ناکارآمدی حکومت وافزایش اعتراضات واعتصابات درمقاطع زمانی بسیارنزدیک ونزدیکتربه هم عمدتاجامعه درفازاعتلا ووضعیت انقلابی قرارگرفته است.علیرغم ناتوانی حکومت هم درسرکوب وهمدراعمال اتوریته حکومتی و...و درعین حال علیرغم بروزاعتراضات گسترده خیابانی واعتصابات واعتراضات وتجمعات هرروزه سرتاسری،خصوصا خیزشهایی درتاریخهای معین وآخرین آن درشهریور1401اماهنوزشرایط تضاد وپیکارطبقاتی به تعیین تکلیف نهایی منجرنشده است.جنبشهایی که با فاشیستی ترین وجنایتکارانه ترین اقدامات دستگاه حکومتی سرکوب شده انداماازآنجا که سرکوب توانسته است فقط صورت مسئله رابطورموقت پاک وروتوش نمایدومشکلات فزاینده اقتصادی،اجتماعی،سیاسی و...نتنها به قوت خودباقی است بلکه ماشاهدعمق یابی هرچه بیشترهمه کمبودها ومشکلات وبحران و...درهمه عرصه های زندگی هستیم،بطورطبیعی گسترش،حدت وعمق یابی اعتصاب واعتراضات وتجمعات ضد حکومتی درآینده ابعاد وسیع تری می یابد.جنبش وخیزشهای ضد حکومتی ودرراس آنها مبارزات طبقه کارگربه دلایل زیادی ازجمله سرکوب،افزایش دهشتناک فقرونداری و تورم و فلاکت واخراج سازیها وبیکاری واستیصال،تحمیل میلیتاریسم وفضای جنگی،عدم تشکل،عدم تحزب وفقدان یک حزب کمونیستی کارگری مسئول ومجرب وسازمان یابی متناسب باشرایط واوضاع و...همه اینها به نوبه خودنوعی سرگردانی واستیصال وگیجی رابه جنبش وخیزشهای اعتراضی خصوصابه مبارزات جاری طبقه کارگرتحمیل نموده است.این اوضاع درحالت کلی توازن قوای شکننده ای رابه جامعه تحمیل نموده است.نه حکومت یارای سرکوب نهایی جنبش وجامعه راداردونه فعلاجامعه وبطورمشخص طبقه کارگرازآن آگاهی،تشکل وتحزب ونیروی سازمانی برخورداراست که وضعیت کنونی راتعیین تکلف نماید.با همه این مسایل اما رسالت واقعی ونهایی به عهده طبقه کارگراست.طبقه ای به مثابه اکثریت جامعه،صاحبان واقعی جامعه واراده مندترین وپیشروترین بخش جامعه بعنوان موتوروپایه یک انقلاب اجتماعی پیروزمند.بدون حضورمتشکل،متحزب وآگاه وسازمانیافته طبقه کارگر،اگرهزارجمهوری اسلامی برودوبیایداماهرگزدرعرصه مناسبات اجتماعی،اقتصادی وسیاسی و...اتفاق خاصی رخ نخواهد داد وهمچنان دربرپاشنه قبل خواهدچرخید.جنبش کارگری وطبقه کارگردرراسهمه چیزوهرچیزحیاتی استدربرپایی انقلاب اجتماعی واعمال حاکمیت واتوریته کارگری بافاکتورهاوملزومات اصولی و پیشرووآوانگارد.درجامعه ماکه حتی نوع پوشش،آب وبرق وهوا ونفس کشیدن و...همه سیاسی وسیاسی است انکاراین واقعیت نوعی خودفریبی است.درروزدوشنبه ششم مرداد جمعی ازکارگران وکارمندان قدیمی وعمدتا رسمی شرکت ونفت وگازپارس جنوبی وفجرجم طی برگزاری یک تجمع اعتراضی محدودشعارشان این بود.خواسته ماصنفیه،کف وسقف حقوقه وخواهان اجرای بندها وتبصرهای قانونی ازجانب حکومت شدند!؟هراعتصاب وهراعتراض کارگری درهرسطحی ارزشمند ومهم وقابل درک است.اگربه دنبال یک اعتراض ویک اعتصاب کوچک کارگری یک لیوان شیر،یک کیلو گوشت وتکه ای پنیرو...به سفره خانواده کارگری اضافه شوداین دست آوردی بزرگ وستودنی است این خود یک پیروزی است.امادرلحظاتی که جامعه درفازانقلابی وبسیارجلوترازاین حرف هاست.مماشات ومحافظه کاری آگاهانه درمبارزه وطرح مطالبات وخواسته هایی ناچیزوصرفا محدود انحرافیتوسط  بخشهای خاص ومرفه تردرصنعت نفت ویاهرجای دیگری و...این اقدام ابداحرکتی به جلونیست.قطعاهمین مطالبات ناچیزنیزازجانب حکومت وسرمایه داران پاسخی نخواهدگرفت وبا سرعت وسهولت بیشتری سرکوب میشود.درگذشته وسالهای اخیرماشاهداقدامات کوچک وناچیزاینچنینی ازجانب طیفی ازکارگران وکارمندان رسمی درمیان نفتگران بوده ایم.گاهی درسلف سرویس قاشق وچنگالها رارها نموده اند و...صنعت نفت وگازوپتروشیمی شریان اصلی ارتزاق حکومت برای دزدی،سرکوب وبقاست. دلارهای نفتی ازاین شریان به جیب حکومت سرازیرمیشود.از57 به این سوحکومت کوشیده است بااعمال سیاست سرکوب وخفقان سنگین وسپردن این مراکزبه سپاه پاسداران،باایجادشکاف وتفاوت منافع درمزایاودستمزدونوع استخدام وبه کارگیری نیروها دربین لایه های کارگری و...اوضاع رامتناسب با نیازخودوتحت کنترل خویش هدایت نماید.الان بخش اصلی واکثریت کارگران درصنایع نفت وگازوپتروشیمی و...همان کارگران ونیروهای ارکان ثالث هستند.کارگرانی که عموما دردمای بالای 50ورطوبت بالای 80درجه درجهنم جنوب درمراکزنفت وگازوپتروشیمی حداقل با 12 ساعت کارروزانه وزندگی دشواردرسوله ها ی بی امکانات  مشغول کارند.کارگران قراردادیوپیمانکاری وپروژه ای کارگرانی حتی فاقد قراردادهای مسخره کاری بانبودامنیت شغلی ومرخصی وبیمه واستراحت وخوراک ودورازخانواده ها وحتی بادستمزدهای چندین ماه معوق و...درسالهای اخیرخصوصااز 1399 تاامروزاعتصابات بسیاربزرگ وشورانگیزی ازجانب کارگران ونیروهای ارکان ثالثی برپا شده است .اعتصاباتی قدرتمند درسالهای 99 و400 با طرح مطالباتی بسیاربزرگ وسرتاسری وهمه گیرهمان اعتصاباتی که به کمپین بیست ده وچهارده چهارده مشهوراست.دردوران همچین اعتصاباتی آنزمان که بخش اندک ومرفه ترورسمی کارگران بی توجه ولاقیدبه این اعتصابات پرشوریواشکی درتحت سرکوب وجنایت حکومت اسلامی سرمایه داران محافظه کارانه چرخ تولید رابرعلیه رفقاهم طبقه ایهای خودمی چرخانداین میشوداعتصاب شکنی و...وبازاگرهمین طیف های اندک درمقاطعی درنهایت محافظه کاری با شگردوخودفریبی  نسوختن هم سیخ وهم کباب به طرح مطالباتی ناچیزوحقیرودست نیافتنی می پردازنداین میشوداقدامی بسیارکوچک وبی اثروانحرافی  عقب تراز جنبش جاری،تصورکنیددرحالیکه دریک اتوبان یک طرفه صدها وهزاران خودروبا سرعت وهدفمندبه جلومیرانندناگهان چندخودروبرعکس جهت مسیرحرکت دیگران آن هم لاک پشتی حرکت نمایند!!این میشودبیراهه ای درکوره راهی درجوارشاهراه اصلی،مبارزات ومطالبات صنفی وسیاسی سرتاسری کارگران،مبارزه طبقاتی وجنبش طبقه کارگرپدیده ای انتزاعی ومتافزیکی ومریخی نیست.دلبخواهی وسلیقه ای وحسب منافع جمع هایی انگشت شمارومرفه ترنیست.پیکارطبقاتی کارگران درپیوندی زنده وارگانیک ودیالکتیکی بااوضاع اعتلای انقلابی حاکم برجامعه ودیگربخشهای اجتماعی است.اعتصابات وتجمعات بازنشستگان تامین اجتماعی ودیگربخشهاومراکزکارگری بسیارجلوتراست.بایدآموخت وبه کارگرفت.شعارهای امروزکارگران خودپرچم وراه است.مطالباتی که خواست آزادی زندانیان سیاسی،آزادی کارگرزندانی،علیه اعدام،غنی سازی زندگی،علیه جنگ وحکومت ارتجاعی جنگ افروز،افزایش دستمزدها،حق تشکل  وحق اعتصاب وامنیت شغلی و... اینها پرچم،اینها راه واینها مقدرات وضرورت ها وطریق مبارزات صف مستقل کارگری درامروزاست.تاکید ما بررفتار،شیوه و پرچم چپ کارگریست  گرایشات راست غیرکارگری چه عمدی وچه سهوی درنهایت وصل میشوند به شوراها ی جاسوسی اسلامی،وصل میشوندبه خانه کارگروحراست،وصل میشوندبه کارفرما وسرمایه داران وحکومت!؟بایدتوجه داشت گرایش راست کارگری نقطه مقابل رادیکالیسم وانقلابی گری پیشرو چپ کارگریست.طرح مطالبات حاشیه ای وناچیزوپاسیوزیرخاکی محافظه کارانه ازسوی جمعی ازکارگران ناآگاه واندکی مرفه تردرهرکجا وصله ای ناجورونچسب برپیکرمبارزات طبقه کارگراست.با رشدواعتلا،باتعمیق وگسترش هرچه بیشترمبارزه کارگران این گرایشات انحرافی هرچه بیشتربه انزوا میروند.واین تاکیدوهدف ما کارگران وکمونیستهاست.جنبش کارگری اگرقراراست دستی برآتش داشته باشدودرفردای پیروزی وسرنگونی حکومت اسلامی بارکش طبقات دیگرنباشدهمان تراژدی تلخی که درسال 57 رخ دادلازم است پیشروترین،آگاه ترین وهوشیارترین،رادیکال ترین ،متشکل ترین ومتحزبترین طبقه اجتماعی باشد.با تاکیدبرصف ومنفعت مستقل طبقاتی خویش.یقیناآزادی وبرابری با التماس ولابه،بادریوزگی،با ریش گروگذاشتن وحلواحلوا کردن،با شاخه های گل  در یک روزآفتابی بدست نمی آید.لاپوشانی وماستمالی کاستی های طبقه ما کارگران هیچگاه حلال مشکلی نبوده  ونخواهد بودالبته مزیدی برمشکلات هم بوده است.سیاست وموضع محافل چپ کارگرکارگری اپورتونیست وپوپولیست،همان جریاناتی را می گویم که همیشه مبنای سیاستهایشان نه مارکسیسم انقلابی  وکمونیسم وواقع گرایی سیاسی که اساس کارشان تصمیمات اخلاقی ومحافظه کاری و دنباله روی غیر سیاسی وبازی درزمین حکومت وسرمایه داران  وراست غیرکارگری بوده است.ازکمپینها و طومارنویسی ها ودنباله روی سناریو ها وطرح های حکومتی و...بارزترین اینها متاسفانه آنچه است که درسالهای اخیردرهفت تپه ومنازعات پوچ خصوصی و اسد بیگ  و دولتی اتفاق افتاده است.جنجال باافراشتن عکسهای رییسی قاتل وپاسدارسلیمانی کودک کش توسط راست کارگری آغازشدبا دنباله روی بخشهای ناآگاه کارگری ادامه یافت وبا پیوستن چپ پوپولیست اخلاقی ودرنهایت با کارگردانی حکومت سرمایه داران قائله ختم شدوچپ پوپولیست این راپیروزی جارزد.نتیجه:اسدبیگ را برداشتند،هفت طرح راآوردند.اتفاق خاصی درامنیت شغلی ومطالبات صنفی وزندگی ومعیشت کارگران تحصیل نشد،انسجام ودستاوردهای مبارزات کارگران لوث وبه حاشیه رانده شد،همدلی وهم نظری واتحادکارگران درغالب مجامع عمومی وشوراهایشان بربادرفت، سرکوب شد وبه حاشیه رفت.رهبران رزمنده کارگران واسماعیل بخشی ها سرکوب وزندان واخراج ومحو شدند،شعارشوراوحاکمیت شورایی بیرنگ ومحو شدواما مشکلات شغلی ومعیشتی وکاری وزندگی کارگران هفت تپه وخانواده هایشان همچنان پابرجا،مزمن وبدترشده است.راست کارگری مانعی درمقابل ماکسیمالیزم ورادیکالیسم انقلابی طبقه کارگراست.بااتکابه سیاستهای ضدرژیمی وهیجانات پوپولیستی واپورتونیستی انقلاب کارگری نمی شود.انقلاب کارگری نتیجه یک دوره وپروسه کارمداوم وبسیارآگاهانه وسنجیده وزمان برو صبورانه است واین یعنی سازماندهی واقعی وعملی،این یعنی پراتیک پیکارطبقاتی بسوی انقلاب!؟اکنون جنبش طبقه کارگردرابعاد سرتاسری نیازمند،اتحادوتشکل یابی بیشتر،برپایی مجامع عمومی وشوراها،کمیته ها وهسته های مخفی سازمانده اعتصاب وتلفیق خلاقانه کارمخفی وعلنی است باطرح شعارهاومطالبات بسیاردقیق وبموقع وسنجیدهرادیکال وچپ درعرصه مطالبات صنفی و سیاسی درپیشاپیش جنبش جاری،این سازمان یابی واین مسیر تنها هنرشگرف  فعالین ورهبران کارگری آگاه وپیشرووگرایش چپ کارگریست درعین حال باافشا وطردومنزوی نمودن هرنوع  گرایشات راست غیرکارگری و...هموارنمودن این مسیر صعب تنهاهنرهمان رفقایی است که درقلب مراکزکارگری حضورشان نبض زندگی وانقلاب است.

زنده بادانقلاب کارگری

کامران پایدار

11/5/1404