۱۴۰۴-۰۷-۱۳
ناصر بابامیری

رژیم انگل سرمایه داری ایران و قتل عمد دولتی!

یادداشت روز

دیروز جمعه 3 سپتامبر 2025 مجریان قتل عمددولتی جمعی از زندانیان سیاسی اعم از حبیب دریس، معین خنفری، محمدرضا مقدم، علی مجدم، سالم موسوی، عدنان غبیشاوی در زندان سپیدار اهواز و سامان محمدی خیاره از زندان قزلحصار را که از سوی دستگاه قضائی)بخوانید هئیت مرگ رژیم( زیر شکنجه های مخوف به بهانه های واهی "اقدام علیه امنیت کشور "به اعدام محکوم شده بودند به تک سلولی زندان ها انتقال داده شدند. متاسفانه سحرگاه امروز 4 سپتامبر 2025 جالدان رژیم سرمایه داری ایران در یک اقدام ضد انسانی دیگر این هفت نفر را پس از چند سال اذیت و آزار پشت میله های زندان بشیوه سبعانه اعدام کردند . رژیم انگل جمهوری اسالمی جنگ دوازده روزه با اسرائیل و تداخل آمریکا، برایش همچون "مائده ای آسمانی " عمل کرد. بر کسی پروشیده نیست، در بیان واقع آسیب این جنگ شدیدا ارتجاعی بیشتر متوجه جامعه بود، الاقل برای چند هفته متوالی رژیم ننگین ایران را از خطر اصلی همانا مبارزات و رویارویی اکثریت عظیم جامعه در اعتراض به اختناق سیاسی و بیکاری، گرانی، تورم و فقر روز افزون را از زیر ضرب بیرون برد . اما جامعه زیاد طول نکشید دوبارمبارزات روزانه آن به وضعیت وخیم اقتصادی و معیشت و زندگی از سر گرفته شد. رژیم اکنون از موج برگشت اعتصابات کارگری در بخش های مختلف اعم از معلمان، پرستاران، مراکزنفت، پاالیشگاهها و فوالد... و اعتراضات هر روزه اقشار فرودست در شهرهای ایران شدیدا به وحشت افتاده است که اینبار جامعه بر مبارزات پراکنده خود علیه وضع موجود فائق آید و برای یک خیزش وسیع، متحدانه و سراسری خود را آماده کند. اکنون رژیم میخواهد فشارهایی که دول غربی آلمان، بریتانیا، فرانسه با دوباره فعال کردن "مکانیزم ماشه" بر آن وارد کرده اند را با احادیث و اباطیلی همچون دشمنان در کمین نشسته اند و "منافع ملی کشور" در خطر است توجیه کند، تا صفوف مردم معترض به وضعیت فالکتبار اقتصادی و سیاسی را سبعانه تر از همیشه مورد تعرض و تسویه حسابهای خونین قرار دهد. رژیم ایران اینبار هم کمافی السابق ازقبل این ریاضت اقتصادی، فقر و محرومیت مضاعفی را به اکثریت عظیم جامعه که کارگران و فرودستانند، تحمیل خواهد کرد. مضافا به بهانه همین فعال شدن "مکانیزم ماشه" فضا را بیش از پیش برای مبارزات توده های معترض علیه وضع موجود مختنق میکند که اعدام های فله ای تنها و تنها یکی از مظاهر آنست که رژیم سبعانه آنرا جهت منکوب و مرعوب کردن جامعه بکار گرفته و می گیرد. در کنار اعدامیان امروز اهواز و قزلحصار، صدها و هزاران نفر دیگر نیز همچنان در سیاه چالههای رژیم، زیر شکنجه و تهدید حکم اعدام قرار دارند؛ انسانهایی که هر لحظه با کابوس مرگ دست و پنجه نرم میکنند. هر بار که کلید در زندانی چرخانده میشود، سایه اعدام بر سرشان سنگینی میکند. بیش از چهار دهه است که این رژیم، جامعه ایران را برای اکثریت عظیم مردم به زندانی بزرگ تبدیل کرده است. هیچ انسان معترضی – زن، مرد، نوجوان، جوان یا سالخورده – چه در زندان، چه بیرون از آن، امنیت جانی ندارد . رژیم جمهوری اسالمی میپندارد با اعدام های دستهجمعی میتواند از خیزشهایی که طی یکدهه اخیر رژیم را با بزرگترین چالش حیات ننگینش مواجهه نموده، انتقام بگیرد و جامعه را مرعوب کند . رژیم فتوای اعدام شریفه محمدی، وریشه مرادی، فرشته، میالد آمون، فرشاد اعتمادی فرد،، پژمان سلطانی، رزگار بیگ زاده بابامیری، کاوه صالحی، سوران قاسمی ....ها را همچون شبح مرگ بر فراز جامعه می چرخاند تا مبارزات هر روزه در گوشه و کنار کشور پهناور ایران را به عقب براند . جامعه ایران برای رهایی کامل از این وضعیت فالکتبار اقتصادی، اجتماعی و اختناق سیاسی راهی جز مبارزه متحدانه و متکی شدن به تشکهای مستقل اعم از ایجاد کمیته و شوراهای وسیع و سراسری در محیط کار و زیست خود ندارند . چرخه اعدام قتل عمد دولتی و انقیاد و بردگی رژیم ننگین ایران متوقف نخواهد شد مگر اینکه جامعه و در راسشان کارگران و پیشروان سوسیالیست و آگاه به منافع طبقاتی و سیاسی بشیوه سازمانیافته و منسجم کلیت این نظام انگلی را به قهر انقالبی به زیر بکشند. 04.10.2025

یک نظر بنویسید

 

نظرات شما

بدون نظر