کودتای نرم واشنگتن: چگونه سیاست‌های MAGA در حال بازنویسی در اروپا است - برگردان
سارا نیومن
Sarah Neuman
برگردان : ک الوند
پروژه «آمریکا را دوباره بزرگ کنیم» دیگر محدود به سیاست داخلی ایالات متحده نیست؛ بلکه در حال گسترش به اروپا است نه از طریق مداخله نظامی مستقیم، بلکه از طریق نفوذ فرهنگی، سیاسی و اقتصادی. و واشنگتن مصمم است نظم لیبرال غالب در اروپا را نه از طریق برخورد، بلکه با مهندسی مجدد نرم سیاست‌ها و جریان‌های سیاسی بازسازی کند تا این قاره به جای یک شریک برابر، بخشی از پروژه ایالات متحده شود.
اروپا امروز با مجموعه‌ای از بحران‌ها روبرو است: ظهور و عادی‌سازی احزاب راست افراطی؛ کاهش شدید اعتماد به نهادهای مستقر در بروکسل در میان بخش‌هایی از رأی‌دهندگان؛ و ضعف‌های ساختاری در هماهنگی سیاست‌های خارجی، انرژی و امنیتی در میان کشورهای عضو. همین شرایط، زمینه‌ای بی‌نظیر برای پروژه ترامپ ایجاد کرده است تا ایده‌های ملی‌گرایانه و ضدلیبرال را به قلب سیاست اروپا تزریق کند.
آنچه در حال شکل‌گیری است، چشم‌اندازی
که در آن اروپا نه به عنوان یک شریک، بلکه به عنوان تابع ترجیحات واشنگتن تعریف می‌شود. حذف، تغییر، تسلیم: سه چرخ‌دنده نفوذ به معنای کنار گذاشتن جریان‌های میانه‌رو با سوق دادن بازار سیاسی به سمت بازیگران راست افراطی و ضدلیبرال است.
انتخابات پارلمان اروپا در سال 2024 یک تغییر ساختاری را نشان داد نیروهای راست افراطی پس از سازماندهی مجدد گروهی، قدرت بی‌سابقه‌ای به دست آوردند، به طوری که مجلس جدید 730کرسی، منعکس‌کننده یک بلوک راست متعادل شده بود که در آن میهن‌پرستان برای اروپا به عنوان یک قطب اصلی ظهور کردند و گروه اروپای ملت‌های مستقل (ESN) حول حزب AfD آلمان متبلور شد.
این یک عددشناسی انتزاعی بروکسل نیست بلکه در پایتخت‌ها ثبت می‌شود. برادران ایتالیا به رهبری جورجیا ملونی در سال 2022 دولت ایتالیا را تشکیل دادند؛ SMER رابرت فیکو در سال 2023 در اسلواکی به قدرت بازگشت؛ و در هلند، یک ائتلاف راست‌گرا با محوریت PVV خیرت ویلدرز در ابتدا دیک شوف را به عنوان نخست‌وزیر ارتقا داد، اما در ژوئن 2025فروپاشید و خطوط اصلی سیاست را تغییر داد.
در سطح افکار عمومی، این تصویر دوپهلو اضطراب و دلبستگی در کنار هم وجود دارند. داده‌های نظر سنجی ها نشان می‌دهد که بیش از شش نفر از هر ده شهروند اتحادیه اروپا، حتی با وجود تردیدها در مورد جهت‌گیری اتحادیه، نسبت به آینده آن خوش‌بین هستند
زمینه‌ای مناسب اجتماعی برای روایت‌های ترامپیستی و تغییر به بازنویسی قوانین بازی اقتصادی به شیوه‌هایی اشاره دارد که وابستگی اروپا به بازارها، فناوری‌ها و گرانش نظارتی ایالات متحده را افزایش می‌دهد. قانون کاهش تورم ایالات متحده (IRA) به عنوان آهنربایی برای سرمایه‌گذاری در صنایع سبز عمل کرده است سرمایه را با مفاد محتوای محلی و یارانه‌های مستقیم تولید که اروپا برای رقابت با آن تلاش می‌کند، جذب می‌کند.
پاسخ اتحادیه اروپا شامل قانون صنعت خالص صفر (NZIA) و در بخش امنیتی، استراتژی صنعتی دفاعی اروپا (EDIS) بوده است که هر دو تلاشی برای بازسازی حافظه عضلانی اقتصادی-امنیتی پس از یک سری شوک‌های خارجی هستند.
انرژی نقطه فشاری است که در آن تغییر به تسلیم تبدیل می‌شود. از سال 2022 اروپا به شدت وابستگی خود را به گاز طبیعی مایع (LNG) ایالات متحده افزایش داده است، محوری که عرضه را تثبیت می‌کند و در عین حال، قرار گرفتن در معرض پویایی قیمت ایالات متحده و چانه‌زنی بر سر قانون متان را تشدید می‌کند یک مبارزه زنده فراآتلانتیکی از پاییز 2025. تسلیم مستلزم تعریف مجدد سلسله مراتب اتحادیه است به طوری که اروپا در رتبه پایین‌تری قرار گیرد یک وابستگی مداری به جای یک همکار در تدوین استراتژی. اظهارات دونالد ترامپ در سال 2024 مبنی بر اینکه او روسیه را به حمله به متحدان «متخلف» ناتو تشویق خواهد کرد
عدم قطعیت را در تصمیم‌گیری‌های اروپایی و برنامه‌ریزی امنیتی اتحادیه اروپا را به خلق و خوی یک چرخه انتخاباتی واحد در آمریکا گره می‌زند.
جبهه جنگ فرهنگی، نا موجیه ایی که اتصالات هنجاری اروپا را سست می‌کند. شبکه‌های محافظه‌کار ایالات متحده در زیرساخت‌های فراآتلانتیکی سرمایه‌گذاری کرده‌اند نسخه‌های بوداپست کنفرانس اقدام سیاسی محافظه‌کاران (CPAC)، کنفرانس‌های دوره‌ای محافظه‌کاری ملی و اجلاس میهن‌پرستان برای اروپا در مادرید با موضوع «دوباره اروپا را بزرگ کنیم». نتیجه، همسویی واژگان مشترک، اهداکنندگان و دستورالعمل‌هایی که حکومت غیرلیبرال را به عنوان یک جایگزین مشروع غربی عادی‌سازی می‌کند.
چرا واشنگتن این مدل را صادر می‌کند؟ در میان دلایل دیگر، اگر اروپا خط واشنگتن را دنبال کند، کشورداری اقتصادی بهتر عمل می‌کند. احیای رژیم‌های تعرفه‌ای گسترده ایالات متحده در سال 2025 - از جمله تعرفه پایه «جهانی» 10 درصدی و افزایش‌های بعدی خاص هر بخش مانند مالیات 25 درصدی بر کامیون‌های متوسط و سنگین وارداتی، بر اهرمی که از انطباق اروپا حاصل می‌شود که هزینه واگرایی را تأکید می‌کند پیامدهای این امر نگران‌کننده است.
اگر این موضوع کنترل نشود، اروپا می‌تواند شاهد فرسایش تدریجی مشروعیت دموکراتیک، از بین رفتن انسجام نهاد های دمکراتیک و افزایش وابستگی استراتژیک به چرخه‌های اقتصادی و امنیتی ایالات متحده باشد. این قاره انتخابات و نهادها را حفظ خواهد کرد، اما حق تألیف را از دست خواهد داد
و با لحنی منفعلانه حکومت خواهد کرد، و سیاست‌ها به طور فزاینده‌ای در جاهای دیگر نوشته می‌شوند. راهی برای خروج از این جریان پنهان وجود دارد.
اول، بازسازی اعتماد در خانه با ملاقات با شهروندانی که در آن ترس وجود دارد هزینه‌های زندگی، مسکن، مدیریت مهاجرت و اضطراب‌های یک گذار سبز عادلانه.
دوم، تثبیت حاکمیت اقتصادی با ابزارهای واقعی: اجرای کامل شتاب‌دهی مجوز NZIA؛ طراحی یک ستون فقرات بودجه در سطح اتحادیه اروپا که از چندپارگی یارانه‌ها جلوگیری کند؛ و تکمیل جعبه ابزار امنیت اقتصادی غربالگری سرمایه‌گذاری‌های خارجی، نوسازی کنترل صادرات و حمایت‌های تحقیق و توسعه بر اساس کل اتحادیه اروپا. بسته امنیت اقتصادی کمیسیون برای سال‌های 2023-2025 طرح کلی را ترسیم می‌کند؛
سوم، بیداری دفاعی را به ظرفیت تبدیل کنید: EDIS را با دستورات مشترک، استانداردهای مشترک و قراردادهای بلندمدت به واقعیت تبدیل کنید تا اروپا بتواند بدون انتظار مشتاقانه برای تقویم واشنگتن، بازدارندگی کند.
چهارم، حوزه اطلاعات را بدون تقلید از سانسور واکسینه کنید: به رسانه‌های کثرت‌گرا بودجه بدهید، ابهام پلتفرم‌ها را تنظیم کنید و با خطوط لوله اطلاعات نادرست صادر شده توسط ایالات متحده از طریق شفافیت و آموزش مدنی به جای وحشت مقابله کنید.
جنگ‌های فرهنگی در سکوت و تحقیر رشد می‌کنند. آنها وقتی دموکراسی‌ها بهتر استدلال می‌کنند، فروکش می‌کنند. مشکل امروز اروپا فقط یک رقابت انتخاباتی یا حزبی نیست؛ بلکه با هویت و آینده نظم غربی گره خورده است. آنچه در حال وقوع است یک "کودتای نرم" است - آرام، تدریجی، اما عمیق و بنیادی. نبوغ پروژه MAGA این است که برای پیروزی به تانک یا معاهده نیاز ندارد؛ فقط به حرکت اروپایی نیاز دارد. جایگزین نه ضد آمریکایی بودن است و نه ساده‌لوحی استراتژیک؛ این بزرگسالی است - انتخاب اینکه یک جامعه سیاسی با مرکز ثقل خود باشد، قادر به دوستی بدون تبعیت، همبستگی بدون تسلیم.
سارا نیومن استاد علوم سیاسی در دانشگاه هومبولت برلین است.
