روز جهانی تصویب کنوانسیون حقوق کودک شاد!
امیر حسین میر بهاری را بی درنگ آزاد کنید! به مناسبت 20 نوامبر روز تصویب کنوانسیون حقوق کودک خواهان لغو بیدرنگ حکم باز داشت امیر حسین بهاری یار و یاور کودکان کا ر و مصونیت قانونی، او و سایر فعالان کمپین دفاع از حق کودکی و حقوق کودکان در جامعه و خانواده هستیم.کنوانسیون حقوق کودک در سال 1989 با تصویب پیش نویس سوئدی آن توسط حانم سیمون اک، دبیر وقت نجات کودک کشور سوئد. به تصویب اجلاس سالیانه سازمان ملل در ژنو رسید و پس از آن اکثر کشوهای جهان آن را تصویب کرده و متعهد به اجرای مفاد آن به نفع کودکان گردیدند. کشور ایران هم در سال 1995 به این کنوانسیون پیوسته است. البته با تبصره تبعیض آمیز و ترجیع "بند تطبیقی "که شور بختی دوگانه یی را به ضرر کودکان در خود مستتر دارد. یکم دید ارتجاعی نسبیت فرهنگی که از سوی جامعه سرمایه داری برسمیت شناخته شده و بین کودکان کشورهای پیشرفته و سایر کودکان جهان فرق قائل می شود. و دوم وجود قوانین ناکافی، متناقض و در مورد ایران آشکارا ضد کودک! در خود این کشورها. یکی از مفاد کنواسیون حقوق کودک، اشاره به کمک و ایجاد سهولت برای امر پیگیری و کمک به تشکل های مردم نهاد و فعالان حقوق کودک است. جدا از این به هنگام تصویب مقاوله نامه ی 182 سازمان جهانی کار در ژوئن 1999 تبصره یکم پیشنهادی که از طرف گلوبال مارچ"رژه جهانی علیه کار کودکان" در اختیار اجلاس سالیانه سازمان جهانی کار در ژنو قرار گرفت، که مصونیت قانونی، سیاسی و اجتماعی و حفظ حقوق شهروندی، کلیه فعالان و دست اندر کاران حقوق کودکان اعم از ان،جی،او ها و انواع دیگر تشکل های مردم نهاد خواست آن بود. هر چند این تبصره پذیرفته نشد و ما سال هاست که برای تصویب قانونی آن تلاش می کنیم. اما به مثابه توصیه به سران و قانون گذاران کشورهای جهان مورد بحث و گفتگو قرار گرفت. از آن زمان به بعد این تبصره عملا در قوانین مربوط به حقوق کودکان در برخی کشور ها منظور شده است.در ایران اما به جای تقدیر و احترام گذاشتن به این فعالان انواع آزار و اذیت ، از عدم ثبت رسمی تشکل های مستقل دفاع از کودکان گرفته، تا بستن مراکز و دفاتر آن ها، و به این اعتبار بستن در امید بروی کودکان محروم جامعه؛ تا دستگیری و محاکمه و در خواست وثیقه های سنگین برای آزاد سازی این عزیزان و به این اعتبار وارد کردن ضربه مهلک دیگری بر پیکر ناتوان کودکان دردمند و گرفتن بیشتر شیره ی جانهای کوچک ، خبر شومی است که اخیرا در فاصله زمان اندکی بین دو دستگیری، در مورد امیر حسین میر بهاری "عمو و دائی حسین "کودکان کار در جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان، شاهد آنیم. همانطور که مادر محترم و عزیز امیر حسین در ویدئویی میگویند: مگر امیر حسین جز کمک به کودکان و انجام وظیفهی انسانی در حفظ کودکان، توجه به امر سواد آموزی و گشودن دریچه یی از امید بروی آنان و کاشتن گل لبخند بر لبان خشک از سوء تغذیه آنان چه کرده است؟ این که او و دیگر عزیزان مثل او، انکار جنایتکاران و کسانی هستند که جز سوادگری و به یغما بردن جان و روان کودکان و جوانان کشور ایران کاری از پیش نمی برند، حقیقتی در عین پلشتی ی پایمال شدن حقوق کودک و گرفتن حق شادی و زنده گی از کودکان، تابناک و امیدوار کننده است. به مناسبت روز جهانی تصویب کنوانسیون حقوق کودک با هم و یک صدا با کودکان کار در ایران فریاد بر می آوریم. عمو حسین مان را فورا آزاد کنید! بی وثیقه بدون شرط و شروط!
ما در انتظار او و محبت هایش هستیم. ما کودکان محروم جامعه یی که از سر بی مسئولیتی شمایان به شور بختی گرفتار آمده ایم.
سوسن بهار دبیر جمعیت الغای کار کودکان
20 نوامبر 2025
