بیانیه شورای همبستگی پناهجویان و پناهندگان در ترکیه به مناسبت روز جهانی محو خشونت علیه زنان – ۲۵ نوامبر / ۴ آذر
سازمان بهداشت جهانی در گزارشی که روز چهارشنبه، ۲۸ آبان‌ماه (۱۹ نوامبر) منتشر شد، اعلام می‌کند که تقریباً یک‌سوم زنان جهان—حدود ۸۴۰ میلیون نفر—در طول زندگی خود نوعی از خشونت جنسی یا خشونت مبتنی بر جنسیت را تجربه کرده‌اند. بخش قابل‌توجهی از این خشونت‌ها در محیط خانواده و از سوی شرکای عاطفی یا همسران رخ می‌دهد.
دکتر تدروس آدهانوم گبریسوس، مدیرکل سازمان بهداشت جهانی، در این بیانیه تأکید می‌کند:
«خشونت علیه زنان یکی از قدیمی‌ترین و فراگیرترین بی‌عدالتی‌های بشریت است؛ با وجود این، هنوز از جمله مسائلی است که کمترین میزان اقدام مؤثر برای مقابله با آن انجام شده است.»
خشونت ساختاری علیه زنان در ایران
شورای همبستگی پناهجویان و پناهندگان در ترکیه بر اساس داده‌های جهانی و شواهد مستند، تأکید می‌کند که خشونت علیه زنان در ایران نه‌تنها گسترده، بلکه دارای ماهیت ساختاری و حکومتی است. حکومت جمهوری اسلامی، به‌واسطه قوانین زن‌ستیز و سیاست‌های تبعیض‌آمیز، محیطی ایجاد کرده است که خشونت علیه زنان را تسهیل، توجیه یا حتی رسمی می‌کند.
از جمله نمونه‌های بارز خشونت ساختاری علیه زنان در ایران می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تحمیل حجاب اجباری و برخوردهای خشن، تحقیرآمیز و بازدارنده با زنانی که از این اجبار سر باز می‌زنند؛
سلب حق بر بدن و اختیار شخصی زنان از طریق قوانین محدودکننده، از جمله محدودیت‌های مربوط به پوشش، سفر، کار و خروج از کشور؛
مصونیت ساختاری نیروهای حکومتی در برابر پاسخگویی نسبت به خشونت علیه زنان، از جمله خشونت خیابانی، بازداشت‌های خودسرانه و رفتارهای غیرانسانی؛
ایجاد فضای سرکوب و تهدید علیه فعالان حقوق زنان، مدافعان حقوق بشر و قربانیانی که تلاش می‌کنند خشونت تجربه‌شده را گزارش کنند.
این الگوی حکومتی خشونت، که در سال‌های اخیر و به‌ویژه پس از قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی بیش از پیش آشکار شده است، زنان ایران را در معرض یکی از شدیدترین اشکال خشونت دولتی در جهان قرار داده است.
همبستگی با زنان ایران و جهان
در چنین شرایطی، ما—شورای همبستگی پناهجویان و پناهندگان در ترکیه—هم‌صدا با تمامی زنان و جنبش‌های عدالت‌خواه در سراسر جهان، بر موارد زیر تأکید می‌کنیم:
مبارزه با خشونت علیه زنان تنها یک مطالبه اجتماعی نیست، بلکه ضرورتی انسانی و جهانی است؛
زنان پناهجو و پناهنده، چه از ایران و چه از دیگر کشورها، به دلیل شرایط آسیب‌پذیر، بیش از دیگران در معرض خشونت هستند و نیازمند حمایت فوری و مؤثرند؛
هیچ تحول پایدار و هیچ جامعه عادلانه‌ای بدون برابری کامل و رفع تبعیض علیه زنان امکان‌پذیر نیست.
در این روز جهانی، بار دیگر اعلام می‌کنیم که خشونت علیه زنان—در هر شکل و در هر نقطه از جهان—غیرقابل‌پذیرش و نقض صریح کرامت انسانی است.
ما به‌ویژه در کنار زنان ایران می‌ایستیم؛ زنانی که در برابر ساختارهای سرکوب و تبعیض دولتی با شجاعت و استقامت می‌جنگند.
شورای همبستگی پناهجویان و پناهندگان در ترکیه